İnanıyorum. Çünkü …” derken vereceğiniz bir cevap olması için kaleme aldık bu kitabı. Her bir sayfasında bir yaratıcının varlığına inanmış olmanın ne kadar güzel bir his olduğunu hem kendi zihin dünyamıza hem bizi gönül dünyasına misafir eden siz değerli okuyucularımıza aktarmaya çalıştık. “İnanıyorum. Çünkü …” derken kendi kalbimizle birlikte sizin de kalplerinizin tasdikine sunmak için araştırmalarımızı derleyip topladık. Bilim adı altında bilimsellikten uzak düşenlerin aksine akla ve mantığa uygun bir çalışma hazırladık inanmak isteyip de “neden”ini ve “nasıl”ını soran siz kıymetli okurlara. “İnanıyorum. Çünkü …” derken atomlardan galaksilere hatta evrene kadar tüm varlıkların bir yaratıcının varlığına nasıl birer delil olduğunu görelim, gösterelim, istedik. Şimdi hep beraber gür bir sesle şunu diyelim

Elmanın içindeki yararlı vitaminleri konuşursunuz. O yararlı vitaminleri elmanın içine kimin koyduğu çok aklınıza gelmez. Elmayı yaratan, bizlere ikram eden Allah’ı tam fark edemezsiniz. Hâlbuki elmadan baktığınızda ise elma bir nesne olur. O nesnenin, yapanı olan öznesini merak edersiniz. Elmadan baktığınızda, elma bir sanat eseri olur, o eserin sanatkârını araştırırsınız. Bu güzel meyveyi bizim için dallara kim asmış? İçini ve dışını bizim duygularımıza göre kim süslemiş? Elmanın içini bizim ihtiyacımız olan şifalı, yararlı vitaminlerle kim doldurmuş? Sorularını sorup elmanın üzerindeki fiillerin öznesini araştırırsınız. Bu bakış açısıyla elmanın güzel şeklini, harika tat ve kokusunu, nefis lezzetini bizi tanıyan, bize merhamet eden Allah’ın yapabileceğini anlarsınız. Bu bakışla “elma ne güzel” demezsiniz. “elma ne güzel yapılmış, bizim için ne güzel yaratılmış” dersiniz.

Bitkiler, köklerinden beslenirler. Eğer bitkinin kökü sağlamsa, bitkinin diğer unsurları da sağlam, değilse diğer unsurlar da sağlam değildir. Kök topraktan yeteri kadar gıdasını alamazsa, o bitki kurur ve ölür. İnsan hayatında da inançlar kök vazifesini görürler. İnsanın kişiliği, karakteri, inançları üzerine inşa edilir. İnanç sağlam ise, insan kişiliği, karakteri de sağlamdır. İnanç sağlam değilse, o insanın kişilik ve karakteri de sağlam olmaz. İnancı sağlam insanlar zorluklara karşı dirençlidirler. Onlar pek çok zorluğun üstesinden gelirler. İnancı zayıf olanların iradeleri ise, çok zayıftır. Zorluklar karşısında dayanamaz, çabuk mağlup olurlar. İnancı sağlam insanları manen yıkmak mümkün değilken, inancı sağlam olmayan insanları yıkmak çok kolaydır. Tarihte inançları sağlam insanlara en güzel örnek Peygamber Efendimiz (sav) ve sahabelerdir. 1400 sene önce Peygamberimiz (sav), şartlar tamamen aleyhinde olduğu halde, tarihin hiçbir devrinde görülmemiş ve hiçbir beşerin de gerçekleştirememiş olduğu bir inkılâbı, çok kısa bir zamanda gerçekleştirdi. Câhiliye Dönemi’ni tamamen ortadan kaldırıp Kur’ân ve sünnete göre şekillenmiş, bütün insanlık âlemine örnek, yepyeni bir toplum, (bir ümmet) oluşturdu. Peygamberimiz (sav) sayesinde putlara tapan insanlar, gece namaz kılan, gündüz oruç tutan dindarlara; çocuklarını bile acımadan öldüren insanlar, karıncaya bile ayak basamayacak kadar şefkatli bir hale geldiler. Üstelik onlar Peygamberimiz (sav)’den aldıkları terbiyeyle, daha önce bilgisiz, görgüsüz, cahiller iken bütün insanlık âlemine ilim öğreten, örnek, rehber insanlar haline geldiler, medeni kabul edilen milletlere hakiki medeniyeti öğrettiler. Onların bu güzel hasletlerinin temelinde güçlü, kuvvetli olan imanları vardı. Onların imanı her şeyin üzerindeydi. Sahabeleri örnek alan Ümmet-i Muhammed de, onların izinden gitti. Onlar da güçlü kuvvetli imanlarıyla, yüzyıllar boyunca, düşmanlarına galip geldiler, İslâm’ı dünyanın büyük bir kısmına hâkim kıldılar ve dünyanın en büyük kültür ve medeniyetlerini kurdular.

Abdullah hediyesine kavuşacağı için çok mutluydu. Köye gitmek ve dedesinin aldığı hediyeyi bir an önce görmek için sabırsızlanıyordu. Hayalini kurduğu hediyeye kavuşacaktı fakat onu bekleyen sürprizler bu kadarla sınırlı değildi. Hiç beklemediği bir anda onu daha da mutlu edecek bir gelişme oldu. Bu gelişmeden sonra Abdullah’ın günleri daha da eğlenceli geçmeye başladı. Yıldızlar, uçurtmalar, ağaçlar ve hayvanlar da şahitti onun eğlencesine. Hay Allah! Az kalsın söylemeyi unutuyordum. Bir de yanından ayırmadığı not defteri şahitti bu güzel günlere. Tatil boyunca yanından ayırmadığı bu defter, çok önemliydi onun için. Acaba Abdullah, not defterine niçin bu kadar önem veriyordu? Hepsinden de önemlisi; Abdullah, bu deftere neler yazıyordu?